Kitap severlerin buluştuğu bu adreste, "Çok gezen mi bilir, çok okuyan mı bilir?" tartışmasının uzağında, kitap sayfalarının arasında yolculuğa çıkan, aklın ve erdemli olmanın üstünlüğüne inananları bloğuma bekliyorum. Lütfen yorumlarınızı ve paylaşımlarınızı eksik etmeyin.
21 Ağustos 2014 Perşembe
BAB-I ESRAR / Ahmet ÜMİT
"Sen gerçek aşk nedir tanımadın ki, beni yargılayabilesin. Sen elini hiç ateşe sokmadın ki, aşk yangınının insan yüreğini nasıl sönmez bir çerağa çevirdiğini görebilesin. Sen, sevgilin için ölmedin, öldürmedin ki, beni anlayabilesin." Bab-ı Esrar, Ahmet Ümit
Biliyorsunuz artık semt kütüphanemden de kitap alıyor, okuyor ve paylaşıyorum. Ahmet Ümit'in birçok kitabını okudum ama BAB-I ESRAR'ı okumamıştım. Kütüphaneden seçtim, klasik Ahmet Ümit kalemi, cümleler cümleleri kovalıyor, kolayca okunabilen bir kitap. Tek fark konu biraz daha derin, diğerlerine nazaran.... Konu Mevlana ve Şems Tebrizi olunca felsefesine de girmek konuya derinlik katmış, macera tarzının hızından biraz uzaklaştırmış. Aşk'ı anlatmaya, Mevlana ile Şems arasındaki aşkı anlatmaya da çalışmış yazar. Ama tabii zor iş. Bir de bunu polisiye ile ilişkilendirmek ve sürükleyicilik katmaya çalışmak çok daha zor. Dolayısıyla bana biraz yüzeysel geldi....
Roman günümüzde geçiyor. Bir ingilizle evlenen mevlevinin kızı olan bayan kahramanımız, yıllar sonra onları AŞK için terkeden babasının memleketi KONYA.ya bir otel yangını soruşturması için zorunlu görevle geliyor. Ardından çetrefilli olayın sabotaj mı yoksa gerçek bir kaza mı olduğunu araştırırken, doğaüstü bir takım olaylar ya da -bence kendi aklının ona oynadığı oyunlar- ile kendi geçmişi ve acısıyla yüzleşiyor, derin sohbetler yapıyor. Hikaye çeşitli hesaplaşmalar ve maneviyatın gücü ile yolunu bulmaya çalışan kahramanımızın akıl yolu mu yoksa gönül yolu mu sorgusundan nasıl çıkacağı ile son buluyor.
Sıkı bir polisiye değil, sıkı bir maneviyat romanı da değil ama en azından bana göre merak uyandıran, kültürlerin nasıl bir birine yakın olduklarını anlatan bir eşer olduğunu söyleyebilirim. İçinde insana insan olmayı öğreten mesneviden alıntı güzel öğütler var, örneğin...
"Aklını öfkenin hükmünden kurtar. Öfke, aklın gözlerini kör eder, gönlünü yılanların çöreklendiği tışlı bir tarlaya çevirir."
doğru değil mi? Bugün ve geçmişte dünyamızın, insanlığın yaşadığı dramlar bu ÖFKE HÜKMÜNDEN kaynaklanmıyor mu?
Birgün cesaretimi toplayıp mesneviyi de okumak isterim. Umarım....
Hepinize iyi okumalar diliyorum.
KİTAP ADI BAB-I ESRAR
YAZAR AHMET ÜMİT
YAYINEVİ DOĞAN KİTAP
SAYFA SAYISI 394
BASIM YILI 2008 / KASIM
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder