BAŞIN ÖNE EĞİLMESİN...SABAHATTİN ALİ'NİN ROMANI

Başını önüne eğmeden yaşa...konuş ama konuştuklarının arkasında dur. Öyle bir git ki gidişin seni efsaneleştirirken sebeb olanları lanetlesin. 

Öncelikle kalemine hayran olduğum SABAHATTİN ALİ'nin hayat hikayesini roman tadında okumak çok etkileyiciydi. Ayrıca romanın içine eklenmiş eski fotoğraflar bizi geçmişe bir yolculuğa çıkartıyor. Fotoğraflarda o dönemin entellektüel çevresine ve AZİZ NESİN - SABAHATTİN ALİ - NAZIM HİKMET dostluğuna şahit oluyorsunuz. Düşünün nasıl bir dönem ki Türkiye ebebiyat dünyasının bütün efsaneleri bir arada? Roman da tek partili dönemin baskıcı yapısına, ekonomik koşulların güçlüğüne rağmen adı geçen yazarların halkı bilinçlendirmeye yönelik yaptığı girişimleri okuyorsunuz.

Bunun için romanın sahibi ve Sabahattin Ali'nin arkadaşı Hıfzı Topuz'a teşekkür etmek istiyorum. Hıfzı Topuz'un iki farklı eserini daha okudum. Hepsi aynı tad da yazılmış tarihe şahitlik yapmamazı sağlayan, sade diliyle, karakter analizleriyle dikkat çeken kitaplardı. Onları diğer yazılarımda sizlerle paylaşacağım.

KİTABIN TANITIMI

Asla başı öne eğilmedi Sabahattin Ali'nin. Düşüncelerini yapıtlarında ve gazete yazılarında yılmadan savundu... 41 yıllık kısa yaşamı boyunca Türk edebiyatının dünya dillerine çevrilen seçkin örneklerini vermekle kalmadı, yurdu için bağımsızlık istedi, özgürlük istedi, çağdaşlaşma istedi...
Bu değerlerin düşleriyle yaşadı. Bu düşlerin bedelini hapishane ve sürgünlerle geçen bir yaşamının ardında Istranca ormanlarında katledilişiyle ödeyecekti.
Hıfzı Topuz bu romanda, belgelere dayanan özgün kurguyla Sabahattin Ali'nin gençlik günlerinden öldürülüşüne uzanan trajik yaşamına ayna tutuyor.

Size Sabahattin Ali'den bir şiirle veda etmek istiyorum ve bu kitabı mutlaka okuyun, tarihte gizli bir şey kalmasın, tarihi bilmeden geleceğimizi belirlemeyelim diyorum...sevgilerimle,

DERE
Niçin bu derenin suları kara,
Niçin böyle hırçın akıyor dere?...
Niçin deli gibi koşup kenara,
Billurdan kancalar takıyor dere?...

Arzun tutunmaksa eğer sahile,
Ey dere, bu coşkun gayret nafile!
Bu sahil ki savmış nice kafile
Seni tutar mı, ey suyu mor dere?...

Ağlama ey dere!..Gürültüsüz ak...
Kader bu Ne yapsan suyun akacak!
Çok zordur çırpınıp tutunamamak
Fakat bir kere de bize sor dere!...

(Servetifünun, 12.05.1927)
Sabahattin Ali


İLGİNİZİ ÇEKEBİLİR....HIFZI TOPUZ'un Sabah Gazetesi röportajı 

http://www.sabah.com.tr/Kitap/2013/03/23/benim-hicbir-zaman-buyuk-hirslarim-yoktu